Radical Blog.

Eindelijk weer een goeie actiefilm.

Ik dacht gister, laat ik deze film eens op de proef stellen. En dat pakte me toch goed uit! Ik ken de vorige bourne films niet zo goed, in de zin van dat ik niet erg goed oplette (lees: moeilijk te volgen). Maar in dit deel probeerde ik de aandacht erbij te houden, en dat ging tot mijn verrassing goed.

Met het motto een goed begin is het halve werk zijn ze waarschijnlijk te werk gegaan, want je wordt gelijk in de actie gesmacked. Iets wat ik wel waardeer in films. Over actie gesproken, de vecht-, schiet- en achtervolgscenes blijven ook gelukkig bij actie. Échte actie wordt niet verstoord door stoere praat en irritante humor. Hierdoor blijft Jason Bourne tenminste nog een beetje geloofwaardig. Nog een goed punt aan deze film is de setting. Ik hou wel van een beetje film waarin veel locaties te zien zijn. En daarmee hebben de scriptschrijvers mij blij gemaakt. Je vliegt van London naar Moskou naar Marrocco naar New York. (eentje vergeten?)

Natuurlijk is een film geen film als er geen onmogelijke stunts in voorkomen. Ik moest bijvoorbeeld wel even lachen toen Matt met zijn honda brommertje een muurtje van ongeveer 2 meter hoog opsprong. Maar zoals ik al aangaf, bij films moet je overdrijven om interressant te blijven.

Waar waren de lekkere wijven? Dat is zo'n beetje de enige vraag die mijn nog rest na het zien van deze film. Het verhaal kwam goed tot mij over, terwijl er toch veel scenes sneller voorbij race-ten dan menig van mijn mooiboy-hyvesvrienden op hun scootertje.

Deze film liet een glimlach achter op mn gezicht, want het is weer sinds lange tijd dat ik zo'n dijk van een actiefilm op mn netvliezen kreeg geprojecteerd. Maar waar waren de lekkere wijven?

85/100